''Olmaz bana bir şey; domuz gibidir bünyem.. Ben de üzülüyorum ama, güçlüyümdür, atlatırım, dik durmasını her durumda bilir benim yapı.. Sen üzülme/yıpratma asıl kendini; öylesi daha çok acıtır canımı''...
15+ yıl önce... İlk kız arkadaşımdan ayrılırken kurmuştum bu cümleyi... Öyle olduğuma inandım yıllarca; gurur da duydum üstelik.....
Şimdi düşünüyorum da 'ne ahmakmışım...'
[Yazıp da yayınlamadıklarımdan]
Kayıtlar
2 yorum:
Bu kadar güçlü olsan bu kadar güzel ifade edemezdin duygularını, der kaçarım.
ahmak değil de, korkakmışsın 15 sene önce, şimdi kendine dönmüşssün belli,esas acıya şimdi daha dayanıklısın bence :)
ayrıca bana bıraktığınız yoruma atfen: "hadi ordan :p"
Yorum Gönder